AMBONA

W sztuce sakralnej motyw Jonasza jest zawsze symbolem zmartwychwstania Chrystusa. To dość znany motyw sztuki średniowiecznej i nowożytnej. Czeski, bawarski czy austriacki barok często korzystał z tego motywu.Ambona w naszym kościele pochodzi z lat 1720 – 1722 i została wykonana przez Michała Koessler’a a ufundowana przez radę miejską Dusznik oraz ówczesnego proboszcza ks. Jana Franciszka Heinela.

9-cio metrowa ambona, wykonana z drewna, pokryta polichromią i złoceniami, należy do największych na Ziemi Kłodzkiej. Dzieło bogato zdobione ornamentami i przedstawieniami figuralnymi. Kształt ambony przedstawia wieloryba z otwartą paszczą, w której widać duże ostre zęby. Ryba posiada wyłupiaste oczy, a ciało pokryte jest łuskami. Ogon jest zawinięty i zakończony płetwami. Duże rozmiary potwora morskiego posłużyły do przedstawienia na nim wielu ciekawych tematów religijnych.

W dolnej części wśród aniołów znajdują się figury Czterech Ewangelistów (św. Jan, św. Marek, św. Mateusz) trzymających otwarte księgi oraz św. Łukasza, który z kolei trzyma tworzoną przez siebie ikonę Najświętszej Maryi Panny.

Nad paszczą ryby umieszczono scenę tzw. Wizji Ezechiela – figurę proroka i powstających z grobów ludzi, całą armię, nad którą Prorok wzywał Bożego Ducha, a ta dostając po kolei kości, ścięgna, mięśni, potem skórę i resztę ciała, jest symbolem powstawania z grzechów i odzyskiwania godności człowieka tych wszystkich, którzy dają się prowadzić Słowu Bożemu i ufają Bożym Przykazaniom.

Wyżej zaś widzimy przedstawienie czterech Wielkich świętych oraz doktorów Kościoła Zachodniego: św. Grzegorza Wielkiego, św. Hieronima, św. Ambrożego i św. Augustyna. Całość kompozycji wieńczy Chrystus w chwale z koroną cierniową na głowie, z ranami, z których spływa krew do kielicha, na którym stoi.

Pozostaje odpowiedzieć na pytanie – Gdzie jest Jonasz? Otóż Jonaszem jest każdy ksiądz kaznodzieja, który wchodzi do wnętrza potwora morskiego i nawołuje do nawrócenia.

Ambona ta jest zdumiewającym dziełem sztuki pod względem barokowego piękna, które nie lubi pustych przestrzeni a uwielbia okrągłe kształty, co jest często niezrozumiałe dla współczesnego widza. Kompozycja ambony i jej treści nie są dziełem przypadku a samą ambonę można uznać za wielkie streszczenie całego proroctwa o nadchodzącym Mesjaszu, jego męce, zmartwychwstaniu i owocach, spływających na grzeszników i uczniów.

Źródło: http://parafiaduszniki.pl

Kaplica Czternastu Świętych Wspomożycieli

Często odwiedzana przez tutejszych, obowiązkowy przystanek w drodze na Mszę świętą dla stałych bywalców naszej świątyni i ogromne zaskoczenie dla turystów, kuracjuszy, narciarzy. Nazywana przez wieki Kaplicą Dusz Czyśćcowych, kaplicą Zmarłych podobnie jak Wieloryb wywołuje skrajne reakcje odwiedzających – od poczucia bezpieczeństwa i błogiego stanu zanurzenia w ufność wobec Boga i Jego wyroków do tzw. efektu WOW, widocznego na twarzach będących tu pierwszy raz turystów.

Autorem ołtarza 14. Wspomożycieli jest Michał Kössler, któremu zlecono na początku XVIII wieku jego wykonanie (1718). Niemiecki barokowy rzeźbiarz bez wahania podjął się tego zadania a zmotywowany udanym Ołtarzem Głównym, szybko wziął się do pracy, by dopełnić wystrój majestatycznej świątyni.

W centralnym miejscu rzeczonego Ołtarza jest Matka Boża w wizji wyjętej z Księgi Apokalipsy. Maryja stojąca na Księżycu, z koroną ze Słońca i dwunastu gwiazd, depcząca głowę węża, ma ręce skierowane ku dołowi, ku duszom czyśćcowym, którym pomaga wydostać się z otchłani Kościoła Oczyszczającego się.

Wierząc w Dogmat o Świętych Obcowaniu ludzie do wieków modlą się za wstawiennictwem tych, którzy przekroczyli już próg życia i zostali uznani przez Kościół za Świętych. Wśród nich znajduje się grupa 14 Świętych zajmująca szczególne miejsce na kartach pobożności Ludu Nowego Przymierza. Dlaczego akurat Oni?

Największą czcią Czternastu Świętych Wspomożycieli otaczano w średniowieczu. Ludzie uciekali się pod ich opiekę podczas wojen i epidemii dziesiątkujących ówczesną Europę. Do Czternastu zwracano się w różnych potrzebach, gdyż każdy z nich miał konkretną dziedzinę, którą się zajmował. Otoczeni wieloma legendami, które budują serca wiernych po dziś dzień, cieszą się niezwykłym darem szybkiego reagowania na prośby zanoszone za ich wstawiennictwem.

Źródło: http://parafiaduszniki.pl/dusznicki-wieloryb/

Ołtarz Główny

Patrząc od góry Ołtarz możemy podzielić na 4. części:

1. Bóg Ojciec – Widzimy rzeźbę Boga Ocja w otoczeniu aniołów wskazującego na umieszczoną poniżej postać Maryi w glorii.

2. Pożegnanie Apostołów – kolumnada z bogatą marmuryzacją, której zwieńczeniem jest gołębica – symbol Ducha Świętego. Wewnątrz kolumnady umieszczony jest obraz Petera Brandla „Pożegnanie św. Piotra i św. Pawła” (ok 1730), przedstawiający scenę, gdzie Apostołowie trwają w ostatnim uścisku.
U podstaw kolumn Michał Kossler umieścił rzeźby przedstawiające postaci Apostołów Piotra (po lewej) i Pawła (po prawej) wraz z atrybutami (klucze i miecz)

3. Nastawa Ołtarza – przebogata w barokowe zdobienia nastawa ołtarzowa z sześcioma marmuryzowanymi kolumnami i dwoma po bokach ustawionymi aniołami. Aniołowie trzymają na rękach rybę oraz Ewangelię, które symbolizują Jezusa Chrystusa karmiącego Lud Nowego Przymierza nowym prawem – Prawem Miłości, które jest zawarte w Ewangelii.W centrum nastawy ołtarzowej poniżej znajduje się Tabernakulum z bogato rzeźbionymi drzwiami (symbole winogrona, kielich i Jezus na krzyżu, którego krew spływa do kielicha) oraz powyżej nisza, służąca do wystawiania Najświętszego Sakramentu. Zwieńczeniem tej części Ołtarza Głównego są spersonifikowane przez Michała Kösslera Cnoty Teologalne – Wiara, Nadzieja i Miłość. Od lewej strony: postać przedstawiająca Wiarę trzyma w ręku krzyż. Atrybutem Nadziei jest kotwica a matka tuląca dziecko jest obrazem miłości.

4. Mensa Ołtarza – najniżej usytuowana jest mensa ołtarza głównego i sam ołtarz (przedsoborowy), konsekrowany w połowie XVIII wieku, z umieszczoną od frontu płaskorzeźbą przedstawiającą apokaliptyczną wizję Baranka Paschalnego w otoczeniu dwóch aniołów, spoczywającego na Księdze Życia, zapieczętowanej na 7 pieczęci (wizja św. Jana Apostoła). Aniołowie trzymają w rękach: kadzielnicę (symbol wiecznej chwały Baranka) oraz snop pszenicy, oddzielony od plew

Źródło: http://parafiaduszniki.pl