Pomnik Matki Boskiej z dzieciątkiem oraz figurami świętego Floriana, świętego Sebastiana i Anioła z kartuszem z roku 1725, wyrzeźbiony w piaskowcu przez Georga Leonarda Webera ze Świdnicy jako wotum za uratowanie miasta przed zarazą.
Zaraza wielokrotnie nawiedzała Ziemię Kłodzką, czego przyczyną były liczne wojny i przemarsze wojsk przez te tereny (między innymi wojna trzydziestoletnia). W tamtym okresie zarazy docierały do Dusznik w 1633, 1640, 1649, 1680 (największa) i w 1713 roku.
Mając w pamięci wcześniejsze epidemie – zwłaszcza tą z 1680 mieszkańcy Dusznik oddali swe miasto w opiekę Matce Boskiej i świętym morowym na wszelki wypadek, w prośbie o ochronę życia.
Napis na trapezowym postumencie głosi:
„Najwyższego Syna Wyniosłą Matką
Tyś Klucz pomocy dla nas w Twych dłoniach
Z matczynym mlekiem Twej łaski
Rzęsistym strumieniem oblewającym nasz byt
Na obcych drogach ceiprienia
Proś Boga w strachu, trudzie i potrzebie
Maryjo zmień nasz los
Abyśmy wszyscy pod Twą ochroną
Życia dokonali swego”
Na kartuszu Anioła:
„Wysłuchaj Twych dzieci
Prosimy o Maryjo
Przez Twoje miłosierdzie
O co proszą”
(wg tłumaczenia Piotra Grabca)
