Polskie Wrota i wzgórze Gomoła to pierwsze miejsca, które pojawiają się w oficjalnej historii tych ziem. Polskie Wrota to położona nieopodal Dusznik-Zdroju przełęcz, której na przełomie X i XI wieku strzec miała stojąca na wspomnianym wzgórzu drewniana warownia. Miała one strategiczne znaczenie, gdyż czuwała nad biegnącym tędy handlowym duktem, będącym odnogą bursztynowego szlaku. Warto dodać, że łączył on Pragę z Bałtykiem, przechodząc oczywiście przez dynamicznie rozwijający się Wrocław.
W późniejszych latach drewnianą warownię zastąpiono murowanym zamkiem wraz z towarzyszącą mu 30-metrową wieżą. Jej nazwa według różnych źródłem brzmiała Homole, Homola lub Homoli. Wybudowany na nieregularnym planie, był jednak niewielkich rozmiarów. W ówczesnych czasach okoliczne ziemie znajdowały się pod panowaniem Czech, a sam zamek był stolicą niewielkiego państwa Gomolskiego. Pierwsza udokumentowana wzmianka na temat jego właściciela pochodzi z 1350 roku i dotyczy Tamo Panowica – przedstawiciela rodu, którego posiadłość rozciągała się na Duszniki, Lewin oraz 21 pobliskich wsi.